DAMAGE CONTROL

Krittiya Keamarojanavong (Tri) Marketing Manager

โปรดิวเซอร์รุ่นบุกเบิกของห้องเสียงเมลโลว์ จูน ผู้เคยเป็นคนไม่ฟังเพลงมาก่อน ตรีเรียนรู้เรืยนผ่านประสบการณ์และลูกค้าในทีมจนกลายเป็นโปรดิวเซอร์ที่เก็บรายละเอียดในทุกๆ อย่าง ถึงขนาดมีไฟล์ Excel เป็นลิสต์อาหารและเครื่องดื่มที่ลูกค้าประจำชอบ

ปัญหาเล็กๆ จนถึงการหานักดนตรีที่มีแค่ 5 คนในไทย

“มันเป็นอาชีพที่ทำให้ตัวเองโกรธบ่อยมาก ลูกค้ายากบางทีเราจัดการได้ แต่พอลูกทีมยากขึ้นมาพร้อมกันนี่สิ บางทีเจอแบบ ‘ตรี พี่ว่าเราต้องไปอัดเสียงกันในโบสถ์ กำแพงโบสถ์ ความโปร่ง มันจะช่วยส่งเสริมการอัดเสียงของเรา’ ตอนนั้นคิดในใจเลยว่า สัส (หัวเราะ) อยู่ดีไม่ว่าดีต้องไปติดต่อหาโบสถ์ ซึ่งก็มีการติดต่อจริงๆ หรือมีงานหนึ่ง ทีมอยากได้เชลโล่เพื่อเอามาตีให้พัง พอสีจะได้เสียงหลอนๆ

“หรืออีกงานหนึ่ง เป็นโฆษณาเรื่องราวของชนเผ่า แล้วลูกค้าอยากได้เสียงเครื่องดนตรีพื้นบ้าน ส่งเรฟมาให้ ซึ่งอย่าว่าแต่หาคนเป่า มันเรียกว่าอะไรยังไม่รู้เลย (หัวเราะ) แต่โชคดีมากที่ป้องเคยดูรายการประกวดความสามารถพิเศษ แล้วเคยมีคนไทยที่เล่นเครื่องนี้มาออกรายการ ป้องก็กลับไปหาในยูทูปอยู่วันหนึ่งเต็มๆ จนเจอคลิปนั้น เอาชื่อไปเสิร์ชหาเฟซบุ๊กแล้วติดต่อไป เขาบอกว่าในประเทศไทยมีคนเล่นไม่ถึงห้าคน”

โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด

“คนทั่วไปอาจจะคิดว่าโปรดิวเซอร์ประสานงาน คอยดูแลให้งานลุล่วง แต่จริงๆ เราดูแลทุกอย่าง ที่สำคัญคือต้องดูแลจิตใจคนในทีม ต้องเรียนรู้นิสัยของแต่ละคนเยอะเหมือนกัน เช่น พี่กล้วยกินอาหารไม่อุ่นนะ ขี้เกียจเป่า จั้มกินชามะนาวเย็น ชอบอะไรหวานๆ หรือวิทชอบเข้าห้องน้ำตอนลูกค้ากำลังจะเข้าห้อง รวมถึงลูกค้าด้วยว่าแต่ละคนต้องกินอะไร ไม่ได้แค่จำนะคะ มีจดเป็นโพยเลย (หัวเราะ) เอเจนซี่นี้ คาแรคเตอร์แบบนี้ พี่คนนี้ที่ผมทรงนี้ชื่อนี้ ชอบกินน้ำนี้ พี่โปรดิวเซอร์คนหนึ่งชอบกินข้าวต้มมัดมาก ก็จะหาข้าวต้มมัดเจ้าอร่อยมาให้เขา เวลาเข้ามาก็จะได้ ‘สวัสดีค่ะ ชาจีนเย็นเลยไหมพี่’”

โปรดิวเซอร์ห้องเสียงที่ไม่ฟังเพลง

“ตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่าดนตรีกับเพลงต่างกันยังไง เดโม่กับดราฟต์ต่างกันยังไง (หัวเราะ) เราในฐานะตัวกลางในการสื่อสารไม่รู้จะส่งต่อเมสเสจนี้ยังไง พอทำมาเรื่อยๆ ถึงรู้ว่า เฮ้ย กูไม่ต้องฉลาดเรื่องเพลงร้อยเปอร์เซ็นต์นี่ กูแค่สื่อสารให้รู้เรื่องว่าลูกค้าอยากได้แบบนี้ จะบอกกับทีมยังไงให้เข้าใจตรงกัน

“ถ้าลูกค้าพูดมาร้อย แบบที่เราฟังแล้วอยากจะกรี้ด เราจะลดทอนคำพูดยังไงให้ทีมฟังแล้วยังมีความสุขพร้อมจะทำงานต่อ ตอนแรกนี่ลูกค้ามาร้อย บวกความโกรธตัวเองไปอีกยี่สิบ กลายเป็นเล่าให้ทีมร้อยยี่สิบเลย (หัวเราะ)”